Dziś w Bułgarii świętuje się Todorovden zwany również końską Wielkanocą. Tego dnia w Bułgarii odbywają się tradycyjne wyścigi konne tzw. kuszii (кушии). Chcecie wiedzieć skąd wzięła się ta tradycja? Przeczytajcie legendę o świętym Teodorze…
Św. Teodor znany także jako Teodor Tyron. Był żołnierzem w armii cesarza rzymskiego Maksymiana i Galeriusza. Podczas kampanii cesarza Juliana Apostaty, mającej na celu zmuszenie chrześcijan do składania pogańskich ofiar, Teodor odmówił wykonania rozkazów swojego dowódcy, aby złożyć ofiarę na ołtarzach pogańskich bóstw ofiary z kadzidła. Teodor, jako chrześcijanin, stanowczo odmówił. Trybun rzymski dał mu czas do namysłu. Teodor nie tylko nie złożył ofiary bóstwom ale podpalił słynną świątynię „matki bogów” Cybeli w Amazei. Św. Teodor zazwyczaj jest przedstawiany jako mężczyzna w sile wielu, w zbroi rzymskiego legionisty, często dosiadający konia. 
Todorovden – według legendy tego dnia św. Teodor wkłada swoich 9 kożuchów i jedzie na swym białym koniu do Boga, by prosić go o przewrócenie lata na ziemi. Kiedy już dotrze schodzi z konia, wbija obok niego swoją kopię i idzie prosić Boga o przywrócenie lata na ziemi. Jak się domyślacie, święto ma swoje korzenie w wierzeniach pogańskich związanych z obchodami święta zdrowia koni.
Tradycyjnie w Bułgarii to święto jest kojarzone ze zdrowiem koni. Przygotowania do niego trwają kilka dni – ćwiczy się pokazy, przygotowuje przybranie dla koni, wypieka się specjalne pieczywo – chlebek nazywany m.in. bogowica (боговица), turta (турта), sw. Todor (св. Тодор), pokura (поскура) na który kładzie się ząbki czosnku, orzechy włoskie lub sól. Innym chlebkiem obrzędowym jest kopcze (конче) lub kopito (копито), którym nadaje się najczęściej kształt kopyt. Chlebkiem obdarowuje się uczestników życząc im przy tym zdrowia i szczęścia. 
W obchodach uczestniczy cała wieś. Jeszcze przed wschodem słońca mężczyźni udają się do stajni, przeczesują i splatają grzywy i ogony koni, ozdabiają je koralikami, frędzlami i kwiatami. W czasie święta odbywają się pokazy i wyścigi konne, śpiewa się pieśni, prosi się św. Teodora o wstawiennictwo, dobrobyt i zdrowie, tańczy na ulicy oraz śpiewa pieśni m.in. o tym jak św. Teodor podkuwa konie, a jego siostra podaje mu gwoździe.
W niektórych regionach jeźdźcy obchodzili z końmi domostwa lub cmentarze. W czasie obchodów tego święta bardzo często pojawiają się zwyczaje i obrzędy związane z teściowymi – np. młode panny kłaniają się swoim przyszłym teściowym „garbiąc” plecy – tak, by okazać im, że mają silne plecy, są zdrowe i sprostają trudom pracy na roli.
Więcej zdjęć z obchodów święta
Wykorzystano zdjęcia z: pinterest.com